فانوس-153-آیاتی از کتاب اشعیا
ای آسمان بشنو! و ای زمین گوش فرا ده!زیرا که خداوند سخن می‌گوید:«فرزندان پروردم و بزرگ کردم،اما ایشان بر من شوریدند.
چرا باز مضروب شوید؟چرا بیش از این عِصیان ورزید؟تمامی سَر بیمار است،و تمامی دل، مریض.
دختر صَهیونمانند سایه‌بانی در تاکستان،و آلونکی در بوستان خیار،و شهری در محاصره،متروک است.
دریغا که شهر امین،فاحشه شده است!زمانی از انصاف مملو بود،و عدالت در آن سکونت داشت،اما حال قاتلان در آن مسکن دارند!
صَهیون به انصاف فدیه داده خواهد شد،و آنان که در وی توبه کنند، به عدالت بازخرید خواهند گشت.
5- قوم بر یکدیگر ظلم خواهند کرد،همسایه بر همسایه.جوانان بر پیران ستم روا خواهند داشت،و فرومایگان بر بزرگمردان.
6- هر کس در خانۀ پدریدست به دامان برادر خویش شده، خواهد گفت:«تو را عبایی هست؛ پس بر ما حاکم باش،و این ویرانه زیر دست تو باشد!»
4- در آن زمان خداوندگار نجاستِ دختران صَهیون را خواهد شست و لکه‌های خون اورشلیم را به روح داوری و روح آتشین از میان آن خواهد زدود.
برای تاکستان من دیگر چه می‌شد کرد، که در آن نکردم؟پس چرا چون منتظر انگور بودم، انگور تلخ آورد؟
وای بر شما که خانه بر خانهو مزرعه بر مزرعه می‌افزایید،تا آنگاه که مکانی باقی نمانَدو شما تنها صاحبانِ زمین در میان آن باشید!
وای بر کسانی که بدی را نیکیو نیکی را بدی می‌خوانند؛وای بر آنان که ظلمت را در جای نورو نور را در جای ظلمت می‌نشانند؛وای بر آنان که تلخی را در جای شیرینیو شیرینی را در جای تلخی می‌نهند!
هرآنچه را این قوم دسیسه می‌خوانند، شما دسیسه مخوانید؛ از آنچه آنان می‌ترسند، شما مترسید، و در هراس مباشید.
اینک من و فرزندانی که خداوند به من داده است، از جانب خداوند لشکرها که در کوه صَهیون ساکن است، به جهت اسرائیل نشانه و علامت هستیم.
کمربند او عدالت خواهد بودو شال کمرش، امانت.
فانوس-152-آیاتی از کتاب امثال
9- زیرا تاج زیبا بر سرتو جواهر بر گردنت خواهد بود.
10- پسرم! چون گنهکاران به اغوای تو برخیزند،تن دَر مده.
24- اما چون هنگامی که فرا خواندم مرا نپذیرفتیدو آنگاه که دست خویش دراز کردم، کسی اعتنا نکرد؛
30- چراکه مشورت مرا نپذیرفتندو توبیخ مرا سراسر خوار شمردند.
6- زیرا خداوند است که حکمت می‌بخشدو از دهان اوست که دانش و فهم بیرون می‌آید.
13- که راه راست را ترک می‌کنندتا در راههای تاریک گام بردارند؛
26-زیرا خداوند، مایۀ اطمینان تو خواهد بودو او پایت را از دام نگاه خواهد داشت.
4- پدرم مرا آموخته، می‌گفت:«دل تو به سخنان من تمسک جوید؛فرامین مرا نگاه دار تا زنده بمانی.
22- زیرا برای یابندگان خود حیاتندو شفا برای تمامیِ تن ایشان.
فانوس-151-آیاتی از کتاب حزقیال
4- من تو را نزد نسل ایشان می‌فرستم که گستاخ و سرسختند، تا بدیشان بگویی: ”خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید.“
8- «اما تو ای پسر انسان، به آنچه تو را می‌گویم، گوش فرا ده. مانند این خاندان عِصیانگر، عاصی مباش؛ دهان خود بگشا و آنچه را به تو می‌دهم، بخور.»
7- اما خاندان اسرائیل مایل به شنیدن سخنان تو نخواهند بود، زیرا مایل نیستند سخنان مرا بشنوند، چراکه تمامی خاندان اسرائیل سرسخت و گستاخند.
16- بازماندگانِ ایشان خواهند گریخت و مانند کبوتران وادیها، بر کوه‌ها به سر خواهند برد، و هر یک برای تقصیر خود ناله سر خواهند داد.
15- آنگاه مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا این را می‌بینی؟ هنوز اعمال کراهت‌آورِ بزرگتر از اینها خواهی دید».
17- هرگاه بازمی‌ایستادند، چرخها نیز بازمی‌ایستادند، و هرگاه صعود می‌کردند، چرخها نیز با آنها صعود می‌کردند، زیرا روحِ موجوداتِ زنده در چرخها بود.
27- «ای پسر انسان، اینک خاندان اسرائیل می‌گویند: ”رؤیایی که او می‌بیند برای ایام طویل است و او برای آیندۀ دور نبوّت می‌کند.“
25-«اما شما می‌گویید: ”راه خداوندگار منصفانه نیست!“ پس اکنون ای خاندان اسرائیل بشنوید: آیا راه من است که منصفانه نیست یا راههای شما؟
31- همۀ نافرمانیهایی را که مرتکب شده‌اید، از خود به دور افکنید و قلبی نو و روحی تازه برای خود فراهم کنید! ای خاندان اسرائیل، چرا بمیرید؟
فانوس-150-آیاتی از کتاب تورات
19. تا اینکه همان‌گونه که خداوند گفت دشمنانت را از مقابل تو دفع کند.
6. قوی و دلیر باشید، ترس نداشته باشید و در مقابل آنها نهراسید زیرا خداوند خالقت با تو همراه است و تو را سست نکرده ترکت نخواهد کرد.
13. خداوند به من گفت: این قوم را ملاحظه کردم که اینک قومی گردن‌شق است.
16. خداوند دو منبع روشنایی بزرگ را درست کرد، منبع روشنایی بزرگتر را برای حکومت در روز و منبع روشنایی کوچکتر را برای حکومت در شب و (همچنین) ستارگان را.
5. خداوند برای دیدن آن شهر و آن برجی که فرزندان آدم بنا می‌کردند، فرود آمد.
4. من در پیش شما غریب و مقیم هستم. قطعه زمین مقبره‌ای از خودتان به من بدهید تا میت خود را از پیش رویم برداشته به خاک بسپارم.
6. به (حرف) ما گوش فرا ده! آقا، تو از جانب خداوند در میان ما سروری. مِیتَت را در بهترین مقبره‌های ما به خاک بسپار. کسی مقبره‌اش را برای به خاک سپردن مِیت از تو دریغ نخواهد کرد.
8. اَوی‌مِلِخ بامدادان سحرخیزی کرد و تمام خادمانش را صدا زد. تمام این مسائل را حضوراً به آنها گفت و آن اشخاص بسیار ترسیدند.
4. نسلت را چون ستارگان آسمان زیاد خواهم کرد و تمام این سرزمین‌ها را به نسلت خواهم بخشید. و تمام اقوام زمین به وسیله‌ی نسلت برکت خواهند یافت.
14. من آن قومی را هم که (نسلت) بندگی آنها را خواهند کرد محاکمه می‌کنم و بعد از آن با اموال بسیار بیرون خواهند آمد.
17. وقت غروب خورشید بود که تاریکی غلیظی شد و اینک تنوری (از) دود و شعله‌ی آتش بین آن شقه‌ها گذشت.
13. رنگین کمان خود را در ابر قرار دادم تا علامت عهد بین من و جهان باشد.
5. از اینها اهالی محل‌های سکونت اقوام در سرزمین‌هایشان، هرکدام برحسب زبان قبیله‌ها و گروه‌هایشان منشعب شدند.
19. به یکدیگر گفتند: اینک صاحب رویاها می‌آید.
18. او را از دور دیدند و پیش از آنکه به آنها نزدیک شود، برای او توطئه چیدند که بکشندش.
19. یوسف به آنها گفت: ترسان نباشید مگر من به‌جای خداوندم؟
15. و اینک من با توام و در هرجا که بروی حفظت خواهم کرد و تو را به این سرزمین باز خواهم گردانید زیرا ترکت نخواهم نمود تا آنچه را که به تو گفتم انجام دهم.
40. در وضعی قرار داشتم که گرما(ی سوزان) در روز و سرما(ی یخبندان) در شب مرا نابود می‌کرد، و خواب از چشمانم دور می‌شد.
44. پس اکنون بیا من و تو پیمان ببندیم که بین من و تو به منزله‌ی شاهد باشد.
13. خداوند در آن محلی که با او سخن می‌گفت از پیش او بالا رفت.
فانوس-149-آیاتی از کتاب قرآن
آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگی از آسمان (برای عذابشان) سقوط می‌کند می‌گویند: «این ابر متراکمی است!» (44)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! همواره برای خدا قیام کنید، و از روی عدالت،گواهی دهید! دشمنی با جمعیتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند! عدالت کنید، که به پرهیزگاری نزدیکتر است! و از (معصیت) خدا بپرهیزید، که از آنچه انجام میدهید، با خبر است! (8)
چرا دانشمندان نصاری و علمای یهود، آنها را از سخنان گناهآمیز و خوردن مال حرام، نهی نمیکنند؟! چه زشت است عملی که انجام میدادند! (63)
و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، گناهان آنها را میبخشیم; و آنها را در باغهای پرنعمت بهشت، وارد میسازیم. (65)
(به خاطر بیاور) هنگامی را که خداوند به عیسی بن مریم گفت: «یاد کن نعمتی را که به تو و مادرت بخشیدم! زمانی که تو را با» روح القدس «تقویت کردم; که در گاهواره و به هنگام بزرگی، با مردم سخن میگفتی; و هنگامی که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم; و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی بصورت پرنده میساختی، و در آن میدمیدی، و به فرمان من، پرندهای می‌شد; و کور مادرزاد، و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من، شفا میدادی; و مردگان را (نیز) به فرمان من زنده میکردی; و هنگامی که بنی اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، بازداشتم; در آن موقع که دلایل روشن برای آنها آوردی، ولی جمعی از کافران آنها گفتند: اینها جز سحر آشکار نیست!» (110)
ما قدرت بر این کار داشتیم، پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما آسان است)! (23)
(و به مجرمان بگو:) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (از زندگی دنیا، ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شماست) چرا که شما مجرمید! (46)
او فقط مردی است که به نوعی جنون مبتلاست! پس مدتی درباره او صبر کنید (تا مرگش فرا رسد، یا از این بیماری رهایی یابد!)» (25)
و هنگامی که تو و همه کسانی که با تو هستند بر کشتی سوار شدید، بگو: «ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات بخشید!» (28)
او فقط مردی دروغگوست که بر خداافترا بسته; و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!» (38)
سپس رسولان خود را یکی پس از دیگری فرستادیم; هر زمان رسولی برای (هدایت) قومی میآمد، او را تکذیب می‌کردند; ولی ما این امتهای سرکش را یکی پس از دیگری هلاک نمودیم، و آنها را احادیثی قرار دادیم (چنان محو شدند که تنها نام و گفتگویی از آنان باقی ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومی که ایمان نمیآورند! (44)
و ما فرزند مریم ( عیسی) و مادرش را آیت و نشانهای قرار دادیم; و آنها را در سرزمین مرتفعی که دارای امنیت و آب جاری بود جای دادیم. (50)
(این وضع همچنان ادامه مییابد) تا زمانی که دری از عذاب شدید به روی آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار میشوند که) ناگهان بکلی مایوس گردند. (77)
همه اینها برای روزیبخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم; (آری) زندهشدن مردگان نیز همین گونه است! (11)
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند! (15)
و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده میکنیم! (8)
(ناگهان عیسی زبان به سخن گشود) گفت من بنده خدایم به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر قرار داده است. (30)
ولی (بعد از او) گروهها از میان پیروان او اختلاف کردند، وای به حال کافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخیز). (37)
چه گوشهای شنوا و چه چشمهای بینائی (در آنروز) که نزد ما میآیند پیدا میکنند؟ ولی این ستمگران امروز در گمراهی آشکارند. (38)
و سلام (خدا) بر من آن روز که متولد شدم و آنروز که میمیرم و آنروز که زنده برانگیخته میشوم. (33)
او کسی است که شما را آفرید (و به شما آزادی و اختیار داد); گروهی از شما کافرید و گروهی مؤمن; و خداوند به آنچه انجام میدهید بیناست! (2)
و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» می‌گویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمیدانند! (13)
خداوند همان کسی است که بادها را میفرستد تا ابرهایی را به حرکت در آورند، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد میگستراند و متراکم میسازد; در این هنگام دانههای باران را می‌بینی که از لا به لای آن خارج میشود،هنگامی که این (باران حیاتبخش) را به هر کس از بندگانش که بخواهد میرساند، ناگهان خوشحال میشوند... (48)
و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم; و به فرعون و هامان و لشکریانشان، آنچه را از آنها ( بنی اسرائیل) بیم داشتند نشان دهیم! (6)
و میخندید و نمیگریید، (60)
حم (1)
و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم! (57)
و اینکه: از پروردگار خویش آمرزش بطلبید; سپس بسوی او بازگردید; تا شما را تا مدت معینی، (از مواهب زندگی این جهان،) به خوبی بهرهمند سازد; و به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد! و اگر (از این فرمان) روی گردان شوید، من بر شما از عذاب روز بزرگی بیمناکم! (3)
هیچ جنبندهای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را میداند; همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است! ( در لوح محفوظ ، در کتاب علم خدا) (6)
اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیهای نازل میکنیم که گردنهایشان در برابر آن خاضع گردد! (4)
و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهی دارند; میترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)! (14)
و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان! (85)
پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! (131)
و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن! (214)
در این کتاب (آسمانی قرآن) از مریم یاد آر، آن هنگام که از خانواده اش جدا شد و در ناحیه شرقی قرار گرفت. (16)
