آنها ( قوم عاد) گفتند: «برای ما تفاوت نمیکند، چه ما را انذار کنی یا نکنی; (بیهوده خود را خسته مکن)! (136)

اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن; و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!» (118)

تو بشری همچون مائی، تنها گمانی که درباره تو داریم این است که از دروغگویانی! (186)
